Vertrouwen is mooi,
bewijzen zijn beter

‘Komt piekfijn voor elkaar, mevrouwtje. U kunt de auto aan het eind van de dag weer ophalen en dan rijdt ‘ie weer als een zonnetje.’ Ik hoor het de man van de garage nog zeggen tegen een van mijn betere vriendinnen. “En wat gaat dat dan kosten?”, vroeg ze dapper. ‘Tja, dat is lastig te zeggen. Het gaat in principe om een APK plus beurt. Je weet alleen nooit wat je tegenkomt onder de motorkap. Ach, het zal best meevallen hoor.’

Ze was niet echt gerustgesteld, maar vroeg niet door. En aangezien ik door ervaring heb geleerd dat ik niet op haar stoel moet gaan zitten, hield ik mijn mond. Tot we in mijn auto zaten en ik haar naar haar werkadres bracht.

“Dus je laat daar je auto nakijken zonder af te spreken wat een eventuele reparatie mag kosten?” Ze keek me niet aan, maar zakte onderuit en zei: ‘Ik weet het. Maar het is een kennis van een vriend en hij kan het werk gebruiken. Hij weet wie mijn vriend is, dus het zal vast zo’n vaart niet lopen. En als er echt iets aan de auto mankeert, belt ‘ie toch wel?’

Ik ging er maar niet op in. Maar nadat ik haar had afgezet en zelf op m’n werkplek zat, ging ik de garage googlen. Waar ik al bang voor was, kwam uit. De garage kreeg weinig lovende recensies. Ik twijfelde even of ik mijn vriendin zou bellen, maar deed het niet. Ze was al ongerust genoeg en moest tenslotte ook gewoon werken.

Aan het eind van de middag bracht ik mijn vriendin weer naar de garage. “Ben je nog gebeld?” ‘Nee.’ “Fingers crossed dan maar.” ‘Ja.’ IJdele hoop, bleek even later. ‘Tja mevrouwtje, er waren een paar dingen niet helemaal jofel. Ik heb wat technische dingetjes moeten doen om het te fiksen. Nieuwe accu, airco doorgeblazen, ruitenwissers vervangen, allemaal lastige karweitjes.’

‘Hier en daar nog een tikkie op het motorblok en dan kom je zomaar op 900 eurootjes. Inclusief arbeidsloon en BTW, dat dan weer wel.’ Ik zag dat mijn vriendin haar pinpas wilde pakken en besloot in te grijpen. “Mag ik de specificatie van de bedragen even zien? Het lijkt me aan de hoge kant.” Dat leverde een stevige discussie op, die na diverse vuile blikken werd afgerond op 350 euro. Ruim minder dan de helft. Mijn vriendin betaalde en we waren weg voor Beun zich kon bedenken.

Dezelfde avond had ik haar nog aan de telefoon. “Dit mag je echt nooit meer zo doen. Die vent was niet eens aangesloten bij de BOVAG. Er hing tenminste geen certificaat in dat hok, terwijl elke garagehouder daar prat op gaat. De volgende keer moet je echt naar een vakman gaan.” Ze gaf me gelijk, bedankte me voor mijn hulp, zei dat ze moe was en hing op.

Voordat ik zelf ook ging slapen, bedacht ik hoe fijn het is dat ‘wij van Avantage’ optimaal gecertificeerd zijn. Onze klanten hoeven zich nooit af te vragen of ze veilig zaken met ons kunnen doen. Ze kunnen erop vertrouwen dat we integer handelen. Maar zoals mijn opa zaliger altijd zei: ‘Vertrouwen is mooi, bewijzen zijn beter.’ Naast inventieve IT-oplossingen hebben we ook die nog in huis. Fijn gevoel, voor ons allemaal.